Ik ben Anne, moeder van een opgroeiend meisje, vrouw van een lieve man en begin jaren 80 geboren. Door gezondheidsredenen lukt het me niet om het werk en de hoeveelheid werk te verzetten wat ik graag zou willen. Gelukkig heb ik een hele lieve man die mij steunt en helpt bij zo`n beetje alles in mijn leven, zo ook mijn wens om wel te kunnen werken. Hij creëerde deze kans voor me en zoals met alles helpt hij me ook hier mee en neemt hij het meeste voor zijn rekening, maar mag ik doen wat me ligt en wat me lukt. Door hem voel ik me geen half mens en daar ben ik hem heel dankbaar voor.

Goed; doen wat me lukt en wat ik leuk vind. Dat betekent dus dat ik o.a. de “columns” van het magazine voor het EcoWereld.shop voor mijn rekening zal nemen.

Schrijven en lezen is iets wat ik al vanaf jong meisje graag doe. Zo gaat ook de liefde voor dieren en de natuur al ver terug. Mijn meest gelukkige en fijne herinneringen aan bijvoorbeeld mijn jeugd zijn de herinneringen waarbij ik buiten was. Lekker met vriendinnetjes buiten spelen, hutten bouwen en met jonge poesjes door een weiland rennen, spelen bij de sloot, de meest walgelijke heksen soepjes ontstonden daar, wandelen met mijn ouders in het bos en onze kampeer vakanties in Frankrijk. Ook later in mijn pubertijd was het bos een plaats waar ik altijd zeker kon zijn van rust en mijn toevluchtsoord. Ik ben opgegroeid in Oisterwijk, wat betekend dat de bossen overal te vinden zijn. Mijn liefde voor dieren, onze prachtige wonderlijke wereld en de natuur is nooit voorbij gegaan.

Mijn motto: het aller mooiste geschenk dat ik ooit heb gekregen is een leven op deze prachtige aarde en daar ben ik dankbaar voor. Dit uit zich in een leven waarin ik probeer om met zoveel mogelijk liefde en respect voor de natuur te leven. Een duurzame, bewuste levensstijl is dan ook al heel wat jaar een onderdeel van mijn manier van leven.

Niet voor niets dus dat mijn man deze kans voor mij bedacht en creëerde. Ik zou het geweldig vinden als ik via deze weg toch een baan en inkomen en dus ook een stukje onafhankelijk voor mezelf zou kunnen realiseren. En hoewel werkelijk alles wel zo`n beetje moeizaam gaat en ik bij veel afhankelijk ben van anderen, is een leven zonder een stukje onafhankelijkheid, dus o.a. een eigen inkomen en mezelf kunnen voorzien in mijn levensonderhoud, voor mij te zwaar. Ik word er zo somber van. Hoe gaaf is het dan dat ik dit avontuur aan mag gaan.